Dag klein bolleke,
De voorlaatste maandbrief is dit al. Volgende keer is het eentje om je een gelukkige eerste verjaardag te wensen! Ongelooflijk hoe snel de tijd is gegaan en ongelooflijk dat ik al bijna een jaar jouw mama ben! Voor nu: even een update met wat er in je 11e levensmaand is gebeurd 🙂 Je hebt de laatste weken enorm veel bijgeleerd. Ik sta er vaak zelf van te kijken hoe snel het gaat, elke dag kan je wel iets nieuw!
We vierden voor de eerste keer Kerst en nieuwjaar met jou erbij. En dat was anders, maar wel speciaal. We hadden minder tijd om rustig te zitten en we moesten jou constant in het oog houden, maar toch was het heel fijn om deze tradities nu verder te zetten met ons favoriete mini-mensje erbij! Het geluk overviel mij toen ik de eerste was om je ’s nachts in je slaap kusjes te geven om je een gelukkig nieuwjaar te wensen 🙂 Ik geniet heel erg van alle momenten samen en vind het echt leuk om jou gezellige, warme herinneringen mee te geven.
Je hebt een nieuwe hobby: staan! Je staat het liefst de hele dag recht. Aan de salontafel, aan het tv-meubel, aan de zetel, overal waar je een beetje houvast vindt, trek je je recht en sta je stevig op je twee sappige beentjes. Er kan soms zelfs al een dansje bij, dan wiebel je jouw pamperkontje zo schattig! Soms voel je jezelf een beetje overmoedig en denk je dat het ook al zonder handen lukt, maar da’s nog niet het geval. Al zal dat niet meer lang duren, gok ik. Je kreeg je eerste slofjes van oma en die zorgen voor wat meer houvast op de grond. Ben benieuwd wanneer je jouw eerste stapjes zal zetten!
Verder brabbel je de hele dag, klap je zelf in je handjes, leerde je zwaaien als iemand ‘dag’ zegt, wijs je mensen en dingen aan, weet je hoe je mijn gsm kan doen oplichten (hoe heb je dat geleerd?!), gooi je de hele tijd balletjes naar Nina, kruip je met de snelheid van een formule 1 rond, ben je nog steeds de grootste knuffelaar, toon je duidelijk wanneer iets niet jouw zin is door soms al mini-driftbuien te hebben, groei je sneller uit je kleren dan dat ik ze kan kopen, geef je mij jouw kleren aan bij het aankleden, begrijp je woordjes als ‘eten’ (uiteraard 🙂 ), ‘drinken’, ‘aap’ en ‘Wie is daar?’.
Ook ’s nachts ga je nog volop door met verder te ontwikkelen. Je staat soms half slapend rechtop in bed en woelt de hele tijd. Je wordt heel vaak wakker, maar dat vergeven we je. We zijn er dag en nacht voor jou. Vlak voor Kerstmis was je ook voor de tweede keer serieus ziek, opnieuw een oorontsteking, met heel hoge koorts. Het duurde een hele week voor je beter werd, maar wat waren we blij dat we ons actieve, ondeugende mannetje terug hadden! 🙂 Deze 11e maand is één van de pittigste die we al hebben meegemaakt moet ik eerlijk toegeven. Het is ook alles ineens: tandjes die duwen, je kan zoveel op zo korte tijd, je slaapt hierdoor nog slechter, je hebt soms nog last van verlatingsangst,… Het hoort erbij, maar we gaan stiekem toch blij zijn als deze fase voorbij is. Want dat hebben we al geleerd: alles is een fase 🙂
Lieve schat, we zijn enorm trots op jou en zo gelukkig dat jij ons zoontje bent. Stiekem denk ik al maanden elke dag aan jouw eerste verjaardag. Enerzijds wil ik je zo graag klein houden, maar anderzijds geniet ik ook echt van jou te zien groeien en van de interactie die we nu hebben. Vanaf volgende maand ben je een dreumes. Dus voor nu: tot binnen enkele weken, mijn kleine baby!
Dikke kus,
Mama
eaudesofie.wordpress.com 